Czym jest borelioza i jak rozpoznać jej objawy

Czym jest borelioza i jak rozpoznać jej objawy

Borelioza znana jest nam także, jako krętkowica kleszczowa. Jak donoszą najnowsze badania jest to choroba wielonarządowa, która jest wywołana przez bakterie krętki. Najistotniejszy jest tutaj fakt, że ten rodzaj choroby jest przenoszony przez kleszcze i zapaść na nią może zarówno człowiek, jak i zwierzę.

Borelioza to choroba znana od stosunkowo niedługiego czasu, bowiem po raz pierwszy w roku 1909 powiązał rumień wędrujący z ukąszeniem kleszcza, lekarz o nazwisku Arvid Afzelius. W kolejnych latach pojawiły się następne opisy, zaś dziś możemy powiedzieć, że borelioza to choroba, która naprawdę często występuje i stanowi dla nas bardzo wielkie zagrożenie. Na terenie Polski po raz pierwszy zidentyfikowano boreliozę w latach osiemdziesiątych. Co więcej powiedzieć możemy także, że dziś jest to jedna z najczęściej występujących chorób odkleszczowych. Najłatwiej można zachorować na nią w USA, Rosji oraz w Europie Środkowej.

Opisując zjawisko choroby stwierdzić trzeba, że przekracza ona najważniejszą barierę ludzkiego ciała, jaką jest krew – mózg. Najczęściej rozpoczyna się ona w tkance łącznej. W następnej kolejności atakuje mięśnie oraz nerwy. Współcześnie istnieje medyczna teoria, która mówi, iż podczas boreliozy wydzielana jest toksyna bakteryjna. Toksyna ta powoduje wiele groźnych objawów. Najczęściej są to zaburzenia pamięci, ale także drętwienie kończyn oraz kłopoty ze snem. Co więcej w toksynie tej istnieje niewielki, lecz aktywny fragment jadu kiełbasianego, który może być dla człowieka nawet przyczyną śmierci. Borelioza działa bardzo powoli, dlatego też na ogół trudno ją rozpoznać.

Borelioza ma bardzo charakterystyczny, lecz powolny przebieg. W pierwszym etapie pojawia się tak zwany rumień wędrujący. Najczęściej występuje on tam gdzie ukąsi nas kleszcz. W tym momencie pojawia się zmiana na skórze. Następnie mamy do czynienia z naciekiem limfocytarnym. Taki naciek wygląda po prostu, jak mała banieczka, która wypełniona jest płynną substancją. W etapie trzecim chory odczuwa objawy podobne do grypy. Niestety na tym nie koniec. Jeśli borelioza pozostaje przez dłuższy czas nierozpoznana a co za tym idzie nieleczona, wówczas infekcja się rozszerza.

Możemy wyróżnić schorzenia typu:
•    Trwałe dolegliwości stawów
•    Zapalenie opon mózgowych
•    Choroby mięśnia sercowego
•    Niedowład, porażenie nerwów
•    Problemy z czuciem
•    Schorzenia pamięci i natury psychicznej
•    Chroniczne zmęczenie

Charakterystyczny rumień, jaki pojawia się na skórze człowieka w przypadku ugryzienia kleszcza stanowi podstawę rozpoznania boreliozy. Niestety po pewnym czasie staje się on niewidoczny, dlatego też rozpoznanie po jego zniknięciu nie należy do czynności prostych. Najczęściej rumień ten sięga średnicy dwóch centymetrów, zaś po około tygodniu stopniowo blednie a w rezultacie zanika. Współcześnie, aby rozpoznać boreliozę w późniejszym stadium stosuje się metodę ELFA. Są to teksty, które potwierdzają schorzenie niemal w stu procentach. Co więcej chorobę można rozpoznać wykonując także morfologię krwi. Najczęściej w celu jej wykrycia stosuje się również badania płynu mózgowo-rdzeniowego.

Jednym z najważniejszych aspektów związanych z chorobą, którą jest borelioza jest nie tylko jej właściwe i szybkie rozwiązanie, ale przede wszystkim leczenie. Współcześnie leczyć schorzenie możemy z udziałem antybiotyków. Najczęściej antybiotyk wybierany jest w zależności od tego, na jakim etapie jest borelioza. Czas leczenia, jest stosunkowo długi, bowiem w poważniejszych przypadkach może sięgać nawet kilku miesięcy. Niestety podkreślmy, że leczenie antybiotykami daje nam jedynie możliwość wyleczenia dziewięćdziesięciu przypadków choroby.

Jeżeli leczenie boreliozy nie przyniesie należytych efektów często możemy spotkać się z zespołem poboreliozowym. Antybiotyk może, bowiem nie zabić wszelkich bakterii w ciele człowieka i nawet po zakończeniu kuracji, choroba wciąż istnieje i zagraża naszemu życiu.

Jak więc zapobiegać boreliozie?

Zasadniczym aspektem jest nie leczenie, lecz zapobieganie chorobie. Można to robić, choć w zasadzie wcale nie jest to proste. Przede wszystkim powinniśmy unikać miejsc, które uchodzą za duże skupiska kleszczy. Oczywiście warto także nosić strój, który szczelnie okrywa nasze ciało. Dodatkowo powinniśmy stosować środki, które w swym działaniu mają kleszcze odstraszyć. W sytuacji, kiedy na naszym ciele odnajdziemy kleszcza, należy niezwłocznie usunąć go za pomocą pęsety. Nie wolno kleszcza próbować wyciągać gołymi rękami, rozgniatać, wyciskać, wykręcać, smarować tłuszczem, masłem, benzyną, przypalać, bowiem to właśnie wówczas wydziela on do naszego organizmu największą ilość groźnych toksyn i może dojść do zakażenia. Jeżeli mamy podejrzenie, że owad tkwi w naszym ciele dłużej aniżeli dwanaście godzin, powinniśmy udać się do lekarza.

Ryzyko zakażenia chorobą na terenie naszego kraju jest współcześnie stosunkowo duże.